Rybactwo śródlądowe to nie tylko łowienie ryb w jeziorach, ale również ich hodowla, odtwarzanie populacji gatunków cennych gospodarczo i przyrodniczo w rzekach, jeziorach, ale również w Bałtyku. Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie prowadzi również badania, które mają znaczenie zarówno dla gospodarki, ale też udomawiania gatunków ryb, które z powodu intensywnych połowów są coraz rzadsze – okonia, sandacza, czy szczupaka. Prace naukowe zmierzają do tego, by można było te gatunki hodować w stawach.
Mimo że intensywne prace badawcze trwają w Instytucie przez cały rok, bo prowadzone są na gatunkach zarówno wiosennego, jak i jesiennego tarła, to jednak wiosna jest okresem szczególnym. Właśnie wiosną prowadzony jest duży program zarybieniowy polskich obszarów morskich, realizowany od niema 50 lat. Trwa akcja zarybieniowa łososiem i trocią – są to gatunki, które dominują w programie. Jesienią prowadzone będą zarybienia certa i sieją. Będą też prowadzone prace nad zarybianiem jesiotrem ostronosym, ponieważ w ubiegłym roku udało się po raz pierwszy w Europie rozmnożyć warunkach sztucznych właśnie ten gatunek. To ogromny sukces instytutu. Prace nad tym projektem trwały 20 lat.
W czasie pandemii większość prac naukowych toczy się zdalnie, w czasie lockdownu były pewne utrudnienia, bo materiał zarybieniowy musiał w odpowiednim momencie trafić do akwenów w całej Polsce, więc przewożący go naukowcy mieli spore trudności, wielokrotnie tłumacząc kontrolującym ich policjantom, że na tym właśnie polega ich praca.
